ülkemizde, en az eğitim ve en az gelire sahip olan ailelerin nufusunun artmasıdır.
okuma yazma bilmeyen anneler 5-6 çocuk sahibi olurken yüksek eğitimli anneler ortalama 1.3 çocuk yapmaktadır.
böyle bir ortamda az gelirli ve az eğitimli aileler çocuklarına çağdaş bir eğitim verememekte, hatta sağlıklı beslenme-büyüme olanaklarını sunamamaktadır.
nitekim, ıstanbul, izmir, ankara gibi büyük şehirlerin sokakları çok çocuklu-dar gelirli ailelerin, su satan, ayakkabı boyayan, dilelen, hırsızlık yapan çocuklarıyla doludur.
özellikle doğu ve güneydoğu bölgelerinde aileler mümkün olduğu kadar çok (tercihen erkek) çocuğa sahip olma arzusundadır.
ve yasak olmasına rağmen pek çok çocuk yaşlarına uygun olmayan çalışma koşullarında para kazanmak zorundadır.
düşük eğitimli ve düşük gelirli ailelerin çocuklarına neleri verebilecekleri daha doğrusu neleri veremeyecekleri bellidir.
ilgili kuruluşlar, ''bakabilecekleri'' kadar çocuk sahibi olmaları konusunda aileleri bilgilendirmelidir.
