16.
-
hayatımda gerçek olarak sadece bir kişiye böyle ağır ve içten hakkımı helal etmedim.
aslında hem önemsemez hem eskıden insanlar nasıl birbirlerine haklarını helal etmezler diye düşünürdüm. ama bildikleri varmış.
içtiği bir yudum suyumdan, yediği bir dilim ekmeğime, manevi olarak bana yaşattığı herşeye kadar.
ne bu ne başka dünya evren artık neyse asla hakkımı asla helal etmeyeceğim.
ve bana yaşatığının on katını yaşaması için bekleyeceğim, her işinin ayağına dolanması için...
şu doğada ne karşılıksız kalmış??
elbet ondan cıkamazsa anasından, babasından, evladından bırgun en sevdıklerınden cıkar.
aynı bana yaptıgı gibi aynı beni kandırdığı gibi...
o zaman düşünür ben kime ne yaptım?
