hurafe her yerdedir. hurafenin en önemli özelliği kendini gizlemesidir. hurafe varlığını inkar eder. yani hurafe kendisinin hurafe olduğunu asla kabul etmez. dini hurafeler, bilimsel hurafeler, gündelik hurafeler vardır. çeşidi çoktur, sayısına dair bir yorum yapılamaz. hurafenin karşısında genelde hakikat vardır. hakikat gerçeklerdir. genelde topluluklar hakikatleri karizmatik otoriter kişiliklerden alırlar. bu kişilikler hakikati üretir, topluluklar da bunu tüketir. en güçlü ve dirençli hurafeler işte bu karizmatiklerin sözlerinin içinde gizlenmiş fikirlerdedir. bu fikirler çok derinden hastalıklıdır. hurafe olarak kabul edilmesi için derinlikli bir bakış veya görüş yani kısaca "basiret" gereklidir. basiretli olmayan kitleler çabucak sürüklenirler. düşünmezler, çünkü hissederek karanlıkta el yordamıyla yollarını bulmaya çalışan acemilerdir. dahi bilim adamı söyledikten sonra çok büyük bir tesir oluşur. fikirlerin ne kadar akli veya mantıki olduğunun bir değeri yoktur. önemli olan ikinci nokta ise hurafenin akademik camiada da yerleşebilmesidir. hurafeler çeşit çeşittir. bazı hurafeler derin, bazıları yüzeyeldir. bazılarının içine hakikat kırıntıları yerleştirilmiştir. bazıları pür hurafedir. en saf haliyle hurafeler entelektüel olarak alt seviyelerde bulunmaz. en kabak gibi ortada olan hurafeler entelektüel olarak ne seviyede olunursa olunulsun, belli şartlar altında akademide de yuvalanabilir. psikoloji zannedildiğinden çok daha tesirlidir insan hayatında.
