ilk açıldığında internetim yoktu, interneti bırak düzgün bir bilgisayarım dahi yoktu.
sınıfta herkes birbiriyle iletişimi buradan sağlamaya başlamıştı. turkcell bazen aylık bedava internet verir, telefonlarda sürekli mfacebook sayfası açık olduğunu dahi hatırlıyorum. ya da yanlış mı hatırlıyorum? neyse. ben epey küstüm bu duruma, saçma da olsa küstüm.
daha sonra fake hesap açıp çoğu kez işimi gördüm. kullanmadan olmuyor değil oluyor fakat yardım almak istediğinde, girdiğin forumların artık facebook üzerinden gruplarda yardım ettiğini görünce, insanın mecbur kaldığı durumlar oluyor.
pek bir eksikliğini hissetmedim. niye ciddi ciddi entry girdiğim hakkında hiç bir fikrim yok.
uykusuzum, gözlerim yarım yamalak açık ve ben nereye nokta ya da virgül koyacağıma bakıyorum.
artıları neydi diye sorulsa, biriyle internetten tanıştığımda saçma sapan facebooktan ekleyip ardından telefon numarası verme olayı olmadı.
kimsenin ''fitiğrifimi biğinir msn .d.d'' sözlerine maruz kalmadım.
akrabaların ''kocaman adam olmuşsun koçum taşaklarına kurban'' demesiyle rezil olduğumu hissetmedim. hoş ben severim böyle muhabbeti. aç göster çükünü deseler hala ''açsam mı lan acaba? ne olcak ki'' diye içten içe düşündüğüm oluyor.
hoş böyle muhabbeti yapacak insan kalmadı etrafta, kimi toprak altına kimi borç altına girdi.
neyse sözlük.
