ancak hayatında çatışmaya girmemiş, baskın yememiş insanın "gülmekten altına sıçacağı" savunmadır.
Ben de yaşamadım henüz, askerliğimi yapmadım çünkü. ama tahmin ediyorum ki bölüğünüz (takımınız, taburunuz, her ne ise..) dinlenirken baskın yerse, gerekli techizatınız yoksa, yani çatışacak durumda değilseniz muhtemelen kaçarsınız.
öldürmek ve ölmek arasında gidip gelmek asla önceden tahmin edilemeyecek tepkiler yaratır canlar.. Kaçarsınız da, kalıp savaşırsınız da.
bu zaman geldiğinde tepkinize yön verecek o kadar çok unsur var ki..
eğitiminiz, soğuk kanlılığınız, öfkeniz, baskı altında karar alma yeteneğiniz, paniğiniz. kişiliğinizle, nasıl bir asker olduğunuzla ilgili hemen hemen her şey.
o yüzden asla ama asla, yaşamadan, bilmeden "gülmekten altımıza sıçtığımız savunma" dememek lazım.
ikinci bir bakış açısı da bu askerlerin şu anda yargılanmakta olmaları.
yani ne pkk militanı/sempatizanı olarak kesin bir sıfatları var, ne de kesinleşmiş bir cezaları.
olayların iç yüzünü bilmeden bir insana "terörist" demek kolaydır. ağzımızın bir kere açılıp kapanmasına bakar. Ancak o insanın üstüne yapıştırılan "terörist" damgasını sökmesi zordur. Zira ağır bir ithamdır bu. insan onuruna bir lekedir.
bu adamın davası sürüyor mu? sürüyor.
hukuk için bu adam henüz masum mu?
masum..
o zaman ya kesin yorumlardan, etiketlerden kaçınalım, ya da susalım.
