18 yaşındaydım olayların iyice alevlendiği 1995 yılında. en net hatırladığım şeyler keskin nişancı atışlarından kaçmaya çalışan müslümanların hayatta kalma çabasıydı. insanlar 20 adımlık mesafede hayatla ölüm arasında gidip geliyorlardı. lise son sınıftım ve arkadaşlarla oturur bu konuyu konuşur bosnaya nasıl gidip savaşa dahil olabileceğimizi konuşurduk. çok ciddi anlamda bosna savaşına dahil olmak istemiştim. şimdi yıllar sonra avrupa'nın göbeğinde yaşanan bu insanlık suçunun masum kurbanlarını saygı ve rahmetle anıyorum. işlenen suçların en büyüğü hollandalı askerlerdi. sayısız masumu sırpların insafına terkedip gittiler. 9000 masum insan katledildi kıyımdan geçirildi. öldürülenler belki tecavüz edilen işkence görenlerden daha şanslıydı. acıları çabucak sona eriyordu. insanlığa işlenmiş bu caniliğin hesabının tam olarak belki de hiç sorulmaması ise önüne gelene insan hakları dersi vermeye kalkan avrupanın utanç vesikasıdır.
