"islam hoşgörü dinidir" sözünü makatından anlayanlara oradaki hoşgörünün herşeye hoşgörülü olmak anlamına gelmediğini söyleyeyim bir kere.
tecavüzcüye hoşgörü var mı mesela? hırsıza hoşgörü var mı? haksız yere öldürene hoşgörü var mı?
hayır.
zaten islam hoşgörü dinidir diyen ilk kişiyi bulmak lazım. sonra da bunu destekleyenlere "ulan hiç mi limiti, kıstası, kriteri, prensibi yok bunun?" diye sormak lazım.
islam'ın kendi içinde hoşgörü anlayışı vardır. mesela anne babaya her halükarda iyi davranılması gerektiğine dair ayet var. inanmayanlar için ise "sen üzerine bekçi değilsin" diyerek sadece gereken makul seviyede (hakaret olmayan) şeyleri söyleyip kendi haline bırakılması gerektiği tavsiye edilir. kendi haline bırakıldıktan sonra haddini aşan da (haddin sınırları da mevzu bahis kitapta geçer) potansiyel bir tehlike olmasından mütevellit "düşman" ilan edilir. zaten islam'la alakası yok bunun çatışan her ideoloji er yada geç sahada da çatışacaktır. senin onuruna, inancına, kültürüne, varlığına ve sonunda sırası gelince bizzat bedenine saldıracak kişiye hoşgörü beslenmesi mi gerekiyordu?
