az önce izledigim ve muhtesem buldugum belgesel. son sahnede Uli Hoeneß'in mehmet'e saha kenarinda sarilip aglayisini görünce insanin göz yaslari münasebetsizce akmaya basliyor gözlerinden.
"hayatimda her zaman inisler cikislar oldu. üstelik inislerin derinligi cikislarin yüksekliginden daha derin olmasina ragmen iyi yolda oldugum icin mutluyum." mehmet scholl..
