bana inanmayanları cehenneme inananları cennete göndermezdim. kriterleri değiştirirdim. sadece iyi insanları, hayatı boyunca herkese faydası dokunmuş insanları, insanlığa bir şekilde yararı dokunmuş insanları cennete gönderirdim. hayatı boyunca ne iyi ne kötü hiç birşey yapmayan, kimse faydası dokunmayan boş beleş insanları da arafa bırakırdım. kötü olan, her türlü hayyasızlığı yapan, din adı altında her türlü pisliği yapan, vicdansız insanları da cehenneme atardım.
ben allahım zaten. en büyüğüyüm. insanların bana ibadet etmesi, beni sözleri ile yüceltmesi benim için bir şey ifade etmiyor. benim onların ibadetine ihtiyacım yok. onların benim hakkımda kötü düşünmesi veya bana inanmaması beni daha aşağılık bir konuma sürüklemiyor. istediği gibi yaşasınlar. ister inansınlar ister inanmasınlar. ama iyi olsunlar. faydalı olsunlar. cehennem korkusuyla veya cennet hevesiyle iyi olmasınlar. böyle gelen iyilik samimiyetli iyilik değildir. vicdanla gelen iyilik samimidir.
zaten ne zaman allahtan daha merhametli olduğunu görünce o zaman sorgulamaya başlar insan.
edit: halen saygısızca küfür eden insanlar var ya. yahu düşünce beyan ediyoruz şurda. eleştiri yapıyoruz. adam akıllı karşılık verebilirsiniz.