önünden veya ardından geldiği kelime veya cümlenin geri kalan kısmı arasında ilgi kurmaya yarayan, -genellikle- kendi başına anlamı olmayan, fakat aynı bağlamdaki diğer kelime veya cümle birimleriyle işlev ve anlamı belirginleşen biçimbirimsel birimlere (yardımcı kelimelere) denir.
türkçe kökenli edatlar sayı bakımından azdır ve isim kökenli oldukları gibi, fiil kökenli de olabilirler. edatların önemli bir kısmı arapça (fakat, ama, lakin) ve farsça (ne.. ne de, meğer vs.) kökenlidir.
