Sanırım neden yazdığımı biliyorum. Çok garip değil mi ? niçin yazdığımı biliyor olmam değil garip olan aslında bunu nasıl bir cesaret le yazdığım. Belki de korkularım dır. Ne dersin. dışardan bakılınca insanların korkularının çok fazla önemi yoktur. Ama bana göre önemli olan o korkulardır. Çünkü hayat bizim önümüze sunulan yaşam tarzlarımızla bir takım kader çizgilerimizi belirliyor. Ve yaşamak istediğimiz hayatı yaşıyamıyoruz. Şuan belki de bu kız ne saçmalıyor diye de düşenebilirsin. Ki inşallah düşünüyorsundur . Neden mi ? sana yazdığım şeye kısada olsa bir cevap vermeni isterdim. Ama ne yazık ki ! vermedin. Belki başkası olsa hem kendine hemde cevap vermediğin için sana kızardı. Ama tam tersi bu durum sana doğru daha çok yönlenmeme sebep olduğu için kızmaya bile fırsatım olmadı diyebilirim. Şuan beynim sana yazmak istediğim kelimelere odaklanırken aslında içimin kahkahalara boğulduğunu fark ettim. Farklı bir duyguymuş. Şuan kesin deli yada şizofren falan olduğumu düşünüyorsundur. Ama sadece huzuru arayan biriyim…
Kesinlikle bana cevap vermek zorunda falan değilsin. Ben yazarım sen sadece okursun. Tercih senin…
