Sene 2001 her sabah erkenden kalkip tsubasa izliyorum ,evdekiler illallah etmis artik hic bir sabah huzurlu uyku uyutmuyorum kimseye. Sabahin köründe bagris çağrıs tsubasa izliyorum.
Bir sabah kalktim tsubasa yok, resmen dram anasini satayim, boyle bir hayal kirikligini bir de universite de yasadim onu da kimseye anlatmam , insan icine vikacak yüz kalmaz.
Velhasil, kanallar arasinda gezinerek tsubasayi ariyorum, cok uzaga gitmis olamaz nasilsa.
Dolanirken, hayatimin donum noktalarindan birini yasadim, 2001 nba finallerine denk gelmistim ve saclari kafasinin her yerinde örülü, kollarinda acayip seyler takili kucuk bir adam mac boyunca spikerin ovdugu takima karsi bir suru basket atti. Bi de her sayi attiginda yere dusuyordu vay be ne azimdi. Tam 48 sayi atmisti, hayatinda hic basket maci izlememis ben icin bile ne kadar cok sayi demekti bu vuhuuu.
daha sonralari canli kanli turkiye'de oynadigini bile izleyebildigim bu adam, bana basketbolun ne kadar da guzel bir spor oldugunu, ne kadar cok sevecegimi hem de taubasa izlemek icin kalktigim bir sabah ogretti . allen iverson seni izleyebilen bir zaman dilimine denk gelebilmek nasil bir övünç sen bile bilemezsin adamim.
Iste tam o gunden beri kalbimizin bir köşesi philly icin atar.
Tanking bir gun biter ve vadedilmis o mavi gunleri goruruz, o zamana kadar
Saldirin durmadan
bu taraftar arkanizda her zaman
ölmek var dönmek yok
philedalphia'm sampiyon olmadaaan ohoooo ohoooo
