sayın sözlük yazarları ve çaylakları, böyle bir başlık açmayı düşünüyordum fakat bir türlü nasip olmamıştı diyelim. dün "sarı zeybek" isimli belgeseli izledim ve daha fazla dayanamadım açıkçası..
mustafa kemal atatürk'ün askeri, siyasi dehasından ve türk milletine kazandırdıklarından değil, insani özelliklerinden bahsetmek isterim.
atatürk, hatay meselesini uçuruma sürüklememek adına, kendisi hakkında "atatürk hasta" haberlerini yalanlamak için -ortada bir hatay meselesi ve atatürk'ün ölmesini bekleyen bir fransa var- bir baloda güzel bir valsten sonra herkes dağılmayı planlarken, orkestradan zeybek ister. orkestra zeybeği mırıldanmaya başladığında "o değil, sarı zeybek" der ve başlar oynamaya. bu, adeta ölüme meydan okumaktır çünkü ata'nın hastalığı -siroz- ilerlemiştir ve ata ciddi anlamda hastadır. bu adam öyle bir kişiliktir ki, arkadaşları kendisine hasta olduğunu hatırlatıp dinlenmesi gerektiğini söylediklerinde "ortada bir hatay meselesi var" diyerek hastalığa rağmen şuan nankörlük eden bu milleti ve vatanı düşünmüştür.
törenlerde, yürüyüşlerde her zaman orada bulunmak istemiş ve bu hastalığa rağmen ayakta izlemiştir. neden? işte yine bu nankör, meyve veren her ağacın taşlandığı milletimizin yanında olmak, bizi yalnız bırakmamak için.
ölümünden 20 gün önce bakın ata o kadar hastadır ki yataktan kalkacak durumu yoktur. buna rağmen 29 ekim'de halkın yanında, ankara'da bulunmak ister fakat doktorlar izin vermez. ata gidemez bu kutlamaya fakat yine de radyodan dinler.
böyle bir lider, böylesine vatanına milletine adeta aşık olan bir adama neden hala nankörlük yapıyorsunuz ey türk milleti size soruyorum?
lütfen, türk olduğunu yada en azından türkiye'li olduğunu kabul etmiş her insan "sarı zeybek" isimli bu belgeseli izlesin ve izletsin. bildiğim kadarıyla kitabıda bulunmakta ve yakın zamanda okumaya çalışacağım..
belgesel hakkında çok spoiler vermek istemiyorum izlemenizi bütün içtenliğimle isterim.
