en yakın arkadaşınızın anneannesi ölüm döşeğindedir arkadaşınız sınavlar yüzünden okuduğu yere geri döner.hergün ağlar ve hergün aynı cümleleri kurar "yoğun bakıma girdim anneannemle konuştum çok yalvardım aldılar içeri dedim ki anneanne ben gelene kadar sabret ne olur birşey olmasın sana.seni çok seviyorum.görüşürüz." gözyaşları içinde dinlersiniz tekrar tekrar.sonra bir sabah cep telefonunuz çalar.bilmediğiniz bir numaradır.evden dışarı çıkmanızı arkadaşınıza belli etmemeniz gerektiğini söyler.tamam dersiniz.sonrası hayatınızın en zor dakikaları olacaktır çünkü karşınızdaki ses arkadaşınızın anneannesinin öldüğünü bunu uygun bir dille arkadaşınıza iletmenizi söyler.içeri girersiniz usulca oysa arkadaşınız anlamıştır gerçeği "anneannen ölmüş.çok üzgünüm ne olur affet beni.ben sana böyle birşeyi söylemek istemezdim" yaşlar süzülür yanağınızdan sıkıca sarılırsınız birbirinize belki sadece yarım saat geçmiştir aradan ama siz 10 yaş yaşlanmışsınızdır.ölüm haberi vermek bu dünyanın en berbat şeyidir.
