1 sene tedaviyle yendiğim hastalık. bazen gün içinde diğer insanlar gibi geriliyorum ve ''gelse de bi rahatlasam'' diyorum.
fakat sadece ilaç tedavisi yeterli olmayabilir. eğer sizi destekleyen ve durumunuzdan anlayan aileniz veya mücadeleci bir ruhunuz yoksa psikoterapi sizin için ideal olur.
bende p.atağın yanında anksiyete bozukluğu ve depresyon başgösterdi. uykudan dehşet içinde uyanmalar, derealizasyon vs.ler, hissizlikler, hayatı sürekli imdb 9.9 gerilim filminin içinde yaşamak... ''ya şizofrensem, ya aslında rüyadaysam...'' gibi saçma düşünceler vardı sürekli.
2 doktora gittim. ve onların verdiği yanlış ilaçlardan dolayı daha kötü oldum. ama yakınımın önerdiği doktor bana çok güven verdi. ilacını da aksatmadan kullandım. bu arada yanflüt kursuna gittim, bütün gün babamın işyerinde takıldım, okul işlerimi de hallettim. geçti mi? hayır. çünkü sorunun kaynağı dışarıda değil içinde. ne zaman kendi içimdeki sorunu düzelttim, o zaman iyileştim.
olaylar veya durumlarda duygu yoktur. onları sevinçli ya da korkutucu yapan bizleriz. panik ataklı birisi araba kornasını duyunca korkudan sıçrar, kimi vurdumduymazlar da yanında bomba patlasa çay içmeye devam ederler.
ve ne yazık ki günümüzde insanların çoğu bence bu hastalıktan muzdarip.
