Gayet mantıklı karardır.
Euro'dan çıkarak kendi paralarını basmak ve bu parayı zaman zaman devalüe etmek, gerektiğinde bir miktar enflasyonu göze alarak kamu borcu üzerindeki baskıyı hafifletmek için gerekli bir kamu Maliyesi enstrümanı olarak lüzumu halinde kullanılabileceğini bir silaha sahip olmak demektir.ingilterenin de artık üretimden ziyade hizmet ağırlıklı bir ekonomisi olması ve üretim ağırlıklı olmayan ülkeler gibi kolay krize girme riski nedeniyle tehlikeli görüp euroya geçmemesinin sebebi de bu önemli silahtan vazgeçmeyi göze almaması nedeni iledir.
Burada en önemli sorun şu.Yunanistan enflasyonla nasıl yaşayacak.
Enflasyon öyle bir olgudur ki nüfus artış hızının altında olması yatırımın, nüfus artış hızının beş puandan fazla olması ise tasarrufun anlamını yitirmesi anlamına gelir.tıpkı vcuttaki şeker oranı gibi azı lüzumlu çoğu zarar.
Şayet yunanistan için enflasyon yıllık yüzde onu geçerse bu çok ağır sıkıntılar yaratacaktır.ekonomisini bir biçimde hizmetten üretim ekonomisi olmaya doğru transfer etmesi gerekecektir ki bu konuda güçlü lojistik üstünlüğü olsada aşırı yüksek emek arzı fiyatları ve teknolojik yatırımların görece uzun zaman gerektirmesi ve rekabet güçlüğü gibi riskler barındırması nedeni ile eski tavernaya sirtaki yapmaya gitme günleri biraz zor geri gelecektir.
Ama şartlarını ve değerini kendin belirlemediğin bir euro ve bizde olumsuz sonuçları test edilmiş bir gümrük birliği ile bu iş zaten olamayacaktır.
