24 yaşındayım ve daha çok küçük olduğunu her yıl biraz daha büyüdükçe fark edenlerdenim. Beni kim nasıl tanıdı ne kadar tanıdı ne kadar içine aldı artık bilmek istemiyorum kendimi ispat çabam da kalmadı hiçbir kişiye ya da kuruma. Hayaller hep vardı ama huzura engel olacaksa onlardan da vazgeçmeyi öğrendim. Bir daha gecemem dediğim sokaklardan gectim Kadıköy'de aynı yerde ikinci kez gogsume bıçak yedim.olmaz dediğim ne varsa oldu olacak da. Hiçbir şey için kesin konuşmamayi ve kendimi yaradana teslim etmeyi öğrendim. Her kalp bir karakutu içinde ne var yalnız Allah bilir karakutumu açabilsinler diye ugrasmaktan vazgeçtim. Bakalım 28 yaşında neler öğrenmiş olacağım. Hayat güzel hava mis sahile yürüyüşe gidelim hadi!
