filmin can alıcı noktası senaryosunda yatmaktadır. öyle baba laflar dökülür ki ağızlardan vay anam yandım denir.felsefi yapısı da hayli ilginçtir ki bir çok filme konu alınmış zaman yolculuğu. filmde büyükanne ölüm onun kitabına doğru donnieyi çeken enerji dalgaları, jim denen salaktor adamın evini yakması okulun su tesisatını baltalaması vesair atraksiyonların halüsinasyonlarla hayatın absürd klişelerini kabullenemeyen tek bir doğru parçası yerine hayatı ışın demeti olarak gören bir gence kodlanması filmin en baba yanıdır. derin yapısında bazı yerler karanlık kalmakla birlikte ancak üzerine kafa yorulursa ulan darkoo sen bunu düşündün de mi len hehehe diye ani aydınlanmalar gerçekleşebiliyor.gecenin bi yarısı bir paket sigaranın içilmesine de sebep olduğunu bizzat tecrübelerimle söyleyebilirim. yalnız film hakkında bir noktaya parmak basmak isterim ki:
--spoiler--
Jim Cunningham'ın korku ve aşk arasında ortaya koyduğu hayat çizgisi, verdiği konferanslarla ortaya koyduğu Fox tv tarzı şov aslında o film içerisinde insanın tek boyutlu yaşamasını isteyen kapitalin simgesidir.donnie konferans esnasında adama hoolamış bağırmış çağırmış adamı oracıkta döt eylemiş çürütmüştür. karşı çıkış noktalarına bakıldığında aslında donnie'nin kendi öz yaşamını istediği gibi yaşamasından ziyade kapital anlayışa karşı çıkışıdır. zaten konferans salonundan güvenliklerce apar topar çıkarılması buna delalet eder kanımca.
--spoiler--
müzikleri de gayet hoştur filme gençlik havasını gayet de iyi vermiştir.
