birgün birgün bir çocuk
eve de gelmiş kimse yok
açmış bakmış dolabı
şeker de sanmış ilacı
yemiş yemiş bitirmiş
akşama sancı başlamış
kıvrım kıvrım kıvranmış
yaptığından utanmış.
heceleyerek söylenir. epey de bir keyiflidir söylemesi. ama neden çocuk ilacı içiyor diye utanıyor büyüynce anlaşılmaz geliyor bu. suç o ilaçları ortalıkta bırakan ebeveynlerin değil mi?
