türkiye de baştan itibaren olan durumdur. ilgisiz büyütülmek. bu kervana bende dahilim. yıllardır bir dediğinizi iki etmedik, herşeyiniz önünüze geldi, harçlığınızı kısmadık der ev ahalisi. o konuda haklılar da zaten. bir şey demiyorum da. ancak eksik ettiğiniz tek şey ilgi arkadaşım ilgi. bütün 1 ay çalışır o parayı çocuğa yatırır bende okuturum. mühim olan okutmak cebine harçlığını koymak değildir.
eğer o boku yediysen, eğer çocuğum olsun hevesiyle yaptıysan bakmak "zorundasın" arkadaşım. bende istemezdim bu kirli dünyaya gelmek, bende istemezdim bu pislik hayatı yaşamak. zorum ne ki. ama eve geldiğimde bana günün nasıl geçti, iş güç ne alemde, ya da okul nasıl gidiyor diye sormuyorsan bu ilgisizliktir. ya da "bugün yeni film keşfettim izleyelim mi hep beraber" dediğimde her seferinde mırın kırın ediyorsanız bu insanı yalnızlığa iter ve bu hayatta tek başına bırakır.. ancak ailelere sorsak hep aynı cevabı alırız arkadaşlar; "biz onun neyini eksik ettik." evet ilginizi eksik ettiniz sevgili aileler.
aslında ilgisiz büyüyen herkes tek başına büyümüştür. yanında fiziki olarak ailen olsa bile ilgileri yoksa dahi sen o hayatta tek başınasındır, yalnızsındır. o yüzden her tartışmalarımızda söylerim; "ben çocuğumu sizin gibi büyütmeyeceğim ! "
