sadece içten içe yok olup gitmeyi dilerken dibe doğru vurulan düşünceler denizinde, boğulmayı önlemek amacıyla gerçekleştirilen bir uykudan uyanıldığında bulunulan arzuhal. mutsuzluk öyle bir madde olup sarmıştır ki her yanı ve her köşe bucağı, zaten huzursuzluk külleriyle kaplı bir uykudan sonra bahsi geçen şahsın böyle bir haletiruhiyede olmaması düşünülemez.
bir de şöyle bir tez vardır, bilmem belki kanıtlanmıştır:
üç hafta, iki ay ya da bir yıl, işte her neyse bir zaman dilimi önce dinlenen melankolik bir şarkı, okunan bir kitap, duyulan bir laf; durup durup herhangi bir sabahın köründe daha uykudan uynaır uyanmaz saldırıya geçer kişinin ruh platformunda.*zordur be adamım..
