kendilerinden başka kimse onların yerine bağımsızlık getiremeyecek, uygur kardeşlerimiz bunları biliyorlardır umarım. çok isteseler bile mesafe ve izolasyondan dolayı ne türkiye'nin, ne azerbaycan'ın, hatta ne kazakistan'ın, ne de kırgızistan'ın doğu türkistan'a yardım etmesi mümkün.
uygurlar için tek çözüm kürtler gibi kaleyi içten fethetmek. gerekirse işçi olarak pekin'e, şangay'a gidecekler ama muhakkak çocuklarını okutacaklar. öncelikle (asla) ayaklanma ve örgütleşmeye gitmeyip uygur halkının eğitim, iş yaşamı, tarım, inşaat gibi alanlarda etkisini arttıracak faaliyetlerde bulunacaklar. eğitimsiz 30-40 milyon uygur yerine eğitimli 15 milyon uygurla bile bu iş başarılabilir. kaldı ki abd, rusya, japonya, kore gibi ülkelerin de esasen çinle arası iyi değildir. bilhassa diğer uzak doğu ülkelerinin. uygurlar bu ülkelerde de etkin bir diasporaya sahip olmalı. hatta rusya bile sibirya meselesi ve çin yayılması yüzünden çin'e karşı temkinlidir.
bu noktada abd ,tıpkı ortadoğuda kürtlere olduğu gibi çinde de uygurlara destek verecektir. gönül kendi bağımsızlıklarını kendilerinin kazanmasını ister ancak uygur toplumu milli bilinçten çok uzakta, eğitim seviyeleri iyi değil, ümmetçilik ve siyasal islamcılık çok yaygın. bu özelliklerle ancak çin yönetimine kullanmak için daha fazla koz verirler. zaten çin yönetimi siyasal islamcı hareketleri bahane ederek doğu türkistan'a karışıyor. o halde uygurlar din bağını bırakıp milli bağlarla birbirlerine bağlanmak zorundalar. taliban, el kaide, vahabizm gibi akımlardan kime fayda gelmiş ki uygur'a gelecek?
