kimisinin delikanlı gibi doğruyu söylemesine vesile olan mevzudur.
evet, kimse kimseyi kandırmasın... ne dindarlar, ne de ateistler birbirlerinin görüşlerine veya inançlarına saygı duymazlar... saygı duymaları için de herhangi bir zorunluluk yoktur. görüşlerinin ve inançlarının ötesinde birbirlerine saygı duyup duymamaları ise şahıs bazında kendi bilecekleri iştir.
durum böyleyken kimsenin "dinimle neden dalga geçtin?" veya "görüşümü denen bu kadar sert eleştirdin" deme hakkı yoktur. kimin neye ne kadar laf edebileceği yasalar tarafından belirlenmiştir. onun ötesinde ekstra saygı göstermek yine herkesin kendi bileceği iştir. dindarların bir çoğu öyle yapmadıkları halde, şahsen ekstra saygı gösteriyorum, diyebileceğim her şeyi söylemiyorum. mesela bugüne kadar bir dindara sırf ateistleri eleştiriyor diye "yaratık" demedim veya "hakarete bile değmeyecek kadar aşağılık olduğunu" söylemedim.
velhasıl yasal sınırlar bellidir. aşan kim olursa olsun şikayet etmek rahatsız olanların hakkıdır. bunun ötesinde saygı talep etmek ise ancak kendileri muhalif görüşlere saygılıysalar, yasal olmasa da, vicdanen geçerli kabul edilebilecek bir hak olabilir.
beğenmeyen islam devletini kursun, beğenmediğinin kafasını kessin becerebiliyorsa...
