Orta öğrenimimi bitirdiğim okul 1942 de köy enstitüsü olarak açılmış olan ladik Akpınar Anadolu öğretmen lisesidir.
Ben 1989 da o okula kaydolduğum zaman köy enstitülerinin kapatılmasının üzerinden 35 yıl geçmiş olmasına rağmen Akpınar da eski bir köy enstitüsü olmasının izleri hala daha mevcuttu.
Okul 1200 dekar bir alan üzerine kurulmuş bir okuldu, tarlaları, ahırı, endüstriyel büyüklükte sayılabilecek bir kümesi ve bu işleri çeviren bir döner sermayesi bile vardı, enstitüler kapanmış olsa bile bazı ritüelleri devam ediyordu 13 - 14 yaşında bir veletken hafta sonları şeker pancarı tarlasında pancar söktüğüm günler bi hayli fazladır.
Lafı uzatmadan şunu söylemek istiyorum, "yok efendim köy enstitüleri etrafına ışık saçmış açıldıkları coğrafyayı ilme irfana ve aydınlığa boğmuş" bunların hepsi hikâye Samsun ladik i bilenler ne demek istediğimi gayet iyi anlarlar ama okulun emektar çalışanlarından bizzat dinlediklerime göre o zamanlar Akpınar müthiş derecede politize olmuş bir okulmuş aşırı derecede sol propagandanın yapıldığı ve öğrenciler ( kız erkek karma) arasında cinsel aktivitenin çok yoğun olduğu bir yermiş, yani enstitü procesi Türk örf adetlerine ve geleneklerimize uygun
bir sistem değildi.
Keşke bu okullar belli bir ideolojik düşünce yüklenmeden sadece eğitim amaçlı kurumlar olarak bırakılsaydı.
Not. Diğer enstitüler için ortaya atılan iddialarda olduğu gibi Akpınar enstitüsünün ana yolları da orak çakiç şeklindedir, okula adını veren Akpınar isimli su kaynağının üzerinde bulunan ve bölgeye hakim olan tepeden okula bakıldığında
Orak çekiç oluşturacak şekilde yapılmış yollar hemen göze çarpar.
Her şeye rağmen Akpınar bana çok şey katmış olan ve hayatımında hiç bir zaman unutamayacağım anılara sahip bir yerdir.
