nilgün marmara

entry343 galeri
    49.
  1. ANCAK YAZGIDIR BU!
    Sen ne getirdin bana çocukluğundan?
    Şen kahkahalar ulumalar dona kalmalar mı?
    Üzüncün senin hangi çağrışımlara uzandı
    benim eskil saatlerimde?
    Geçmişsiz ve geleceksiz suç sevinçleri,
    deniz kıpırtılarınca yürek dalgalanmaları?
    Titreyerek uçurulan köpükten balonlar,
    anlık aşkın tasarımlar mı?

    Nasıl bir ak konutun isteklendiricisi oldun
    __________ anılarıma düz baktıran-
    Ah, ben pembe fistanımla kuşanırdım,
    Dantelalı tafta yumuşaklıkta.
    Savaşırdım kovmaya çifte yetkeyi,
    Hiçlemeye annemi ve uykuyu
    Öğle sonlarından ürkünç odaların!

    Diledim mi yanında tümden var olmayı an için
    ve birkaç sonrasında hiç yokmuşçasına
    beklememeyi bir şey çevremdekilerin uyumundan
    başkaca?

    Yok böyle birşey yok!
    Sunduğun sağaltımı kaçkın bir geçmiş,
    Sayrılık tutsağı bir gelecek duyumu bulanık,
    sisi varlığının üzünç kanıtı bir vaktin
    şimd'i-
    Beni aşağılayan sarsan
    Aşan bizleri mor birliktelik.

    EYLÜL, 1977
    NiLGUN MARMARA
    2 ...