son günlerde dikkatimi çeken durum. minibüsten iniyorum, eve on dakikalık bir yürüme mesafesi var. abartısız en az onbeş tane dilenci benimle direkt iletişime geçiyor. artık öyle yerde oturup sessizce beklemiyorlar da. bazıları bildiğin peşine takılıyor. çoğu da suriyeli. yaşadığım yer istanbul.
ramazan diye mi coştular, yoksa artık suriyelilerin sayısı kapasitemizi aşıyor mu bilemiyorum. bir yandan üzülüyorum, bir yandan kızıyorum.
