çok engin bilgilerim yok.
en azından hayatın bir kısmını yaşadım diye bir cürret edip öğrendiklerimi yazayım dedim.
sitenin yaş ortalaması hayli düşük olunca insan cesaretleniyor.
neyse konuyu fazla uzatmadan hayattan öğrendiklerimize gelelim.
bir kere mutlu olmak için beklentleri düşük tutmak lazım.
misal ortanın altı bir ailede yetiştiysen sen kendini de paralasan hakettiğini alamıyorsun.
ailenin bir tık üstüne çıkıyorsun o kadar. yok ben yabancı dil biliyorum. yarım asırı aşkın yaşı olan bir üniversiteden mezun oldum . hepsi yalan. ya paran olacak ya tanıdığın. yoksa aklın diploman kurtarmıyor canım kardeşim. sürüne sürüne bi yere kadar gelip tıkanıyorsun. yine aynı şeyler. dur hemşerim nereye arkan var mı kimin oğlu ya da kızısın? neticede o kadar eğitime alt sınıf bir işte adamların bayıla bayıla çalıştırdığı biri oluyorsun. karamsar mıyım yooo gerçekler bu.
aşk meşk mevzusuna gelince, masalları unutun. hele de dna mıza kadar işlemiş türk kültürü varken. bizden romeoyla julıet çıkmaz. yalan. temel içgidülerle gidiyor çoğu evlilikler. ah bazıları kadar yalanlara inanmış olsaydım keşke. ama ne yazık ki rutinlere boğulan hayat gailesinde kaybolan bir aşkınız(!) olacak. aşk mı pardon siz aşık değildiniz di mi? kadın güzel erkek güçlü tamam oldu bu iş. modern dünya ne kadar da robotik ve mantıklı. dedim ya adına aşk dediğimiz memnun olamama sebebimizi çözemediğimiz bıkkın hayatlarımız var bizim ve de olacak.
iki cinsin biribirini bile anlamaya çalışmadığı, kadınların bastırıla bastırıla dişi, kadın olamadığı, erkeklerin ataerkil toplumun verdiği yetkiye dayanarak şişim şişim şişinerek öküze dönüştürüldüğü bir ülkede yaşıyoruz.
iş dedik, eş dedik bir de sağlık olacak.
ilk ikisi yok mu naapalım sağlık olsun.
