ibnelerin ve gaylerin osmanlı'da ne denli itibar gördüğünü idrak etmemize vesile olan ve evliya çelebi'nin seyahatnamesinde de yer bulan bir tarihi gerçek.(http://wp.me/p1Xqzo-el )
evet, gayler osmanlı'da bir "meslek gurubu" olarak kabul edilmiş "esnaftan" sayılmış, hattá hükümdarların sefere çıkmalarından önce düzenlenen büyük resmi geçitlere bile katılmışlardı.
işte, Evliya Çelebi’nin meşhur "Seyahatname"sinde, 17. asır gay’lerinin Dördüncü Murad’ın huzurunda yapılan bir geçit resmine yanlarında kendilerini pazarlayanlar olduğu halde katılmalarının anlatıldığı bahis;
--alıntı--
Osmanlı zamanında müşteriye çıkan delikanlılara "hiz oğlanı" denirdi ve mesleklerini icra eden "hiz"lerin devlet tarafından kayıt altına alınmaları şarttı.
Hayatını bu işten kazanan erkekler "defter-i hizan" yani "hizler defteri" denilen kütüğe yazılırlardı ve bugünden çok daha önemli bir farklılık sözkonusuydu: Profesyonel eşcinseller, "esnaftan" kabul edilirlerdi. Esnaf, o devirde ordunun bir bölümü sayılır, padişahın sefere çıkışından önce istanbul’da yapılan büyük geçit resmine bütün meslek grupları katılır ve "hizan", yani eşcinseller de bu geçit resminde yeralırlardı.
--alıntı--
Bu törenlerden birini, 17. asrın çok önemli bir ismi, Evliya Çelebi, meşhur "Seyahatname"sinde ayrıntılarıyla yazıyor. Zamanın hükümdarı Dördüncü Murad’ın bir sefere çıkışından önce yapılan büyük resmi geçide askerlerin yanısıra bütün istanbul esnafının da katıldığını, meselá börekçilerin sanatçılarla, peksimetçilerin imamlarla, yelkencilerin de dalgıçlarla, imamlarla ve müezzinlerle birarada yürüdüğünü ve binlerce kişilik kortejde "eşcinsellerin, deyyusların ve pezevenklerin" de yer aldığını yazmaktadır.
Evliya Çelebi, Seyahatname’sinin birinci cildinde her meslek grubunu ayrı ayrı anlattığı ve istanbul’un esnaf tarihi bakımından bugün en önemli kaynak kabul edilen bu geçit resmi bahsinde, eşcinsellerin yürüyüşünü bugünün Türkçesi ile şöyle yazıyor;
--alıntı-- Pasif dilber eşcinsel esnafı:
Bunlar, evsiz-barksız 500 kişidir. Kendi kadir ve kıymetlerini bilmeyip Babulluk’ta, Kalatyonoz’da, Finde’de, Kumkapı’da, San Pavlo’da, Meydancık’ta, Kiliseardı’nda ve Tatavla’da malum işin yapıldığı yerlerde boğaz tokluğuna çalıştıkları sırada avlanıp Subaşı’nın (yani, o zamanın polis müdürünün) tuzağına düşer ve deftere kaydedilirler.
işte, sözü edilen bu kişiler geçit resminde Subaşı ile şakalar ederek yürürler. Bunlar gibi daha nice esnaf mevcuttur ama anlatmakta hiç fayda yoktur ve sadece Subaşı tarafından bilinirler. Resmi geçide katılan deyyusların sayısı 212, pezevenklerin adedi de 300’dür.
--alıntı--
evet, görüldüğü üzre osmanlı'da eşcinseller, pezevenk ve deyyuslarla birlikte esnaf taifesinden sayılıp itibar görürlermiş.
amma velakin 19. yüzyıldan günümüze değin bu ahlak dışı olaylar ortadan kayboldu. topluma kötü örnek teşkil eden bu gibi durumlar "ayıp" sayılarak toplumdan soyutlandı.
ta ki günümüze kadar.
dün itibariyle anadan üryan soyunup ahlak kurallarını alenen reddeden eşcinseller, işte evliya çelebi'nin bahsettiği döneme nazire yaptılar adeta.
bunun dinle, imanla, kuranla, kitapla alakası yok malesef.
toplum ahlakını kaybetmişse, şeriatle yönetilsen bile ne fayda?
islamiyetten önceki türk topluluklarında ne eşcinsellik, ne de bu tip şeyler vardı. olmazdı, olamazdı. zira bu gibi durumlar, türk töresine ve türk ahlakına uygun değildi.
bu millet nereye gidiyor?
bir yanda sokak ortasında her türlü ahlaksızlığı yapmaktan imtina etmeyen tipler, diğer yanda bunları savunan kitleler.
