ben yaralandım, tıpkı senin gibi,,,geldiğin yerden niye uzaklaştığını ve şimdi niye benimle karşılaşmanın senin için oraya geri donmek demek oldugunu iyi biliyorum...çünkü benim de senden farkim yok...evet , belki de bu gecmişte çekdiğimiz acının bir onaylanmasi,,,,,,,,ve bunun her an terkrarlamasından korkuyoruz. ama şunu isteyebiliriz ;
açıkça ben şunu isteyebilecegini söylüyorum sana; kurtulmuş , cömert ve serbest bir aşk!..... bağlanınca ne olduğunu görüyorsun , romantik aşklara tüm teslim oluşlar , cimrice birbirini didikleyip duruşların ne getirdiğini biliyorsun..
benim vaad ettiğimse bunlardan hiçbiri diil, sadece herşeyden muaf bir aşk...
niçin burda olduğumuzu bilmiyoruz , çünkü bilmek bir bilinci gerektirir.ve çünkü bilinç anlamlandırmaktır..ve yine çünkü anlam insanın elini kolunu bağlar..oysa tek istediğimiz sevmek ve sevilmek...herşeyi karmakarışık kılmak acıdan başka ne getiriyor..
hakikati aramak , dunya daki devinimi durdurabileceğini sanmak demek , oysa hakikat varsa bile onu bu dünyada bulamadik ve bulamayacagiz.
ama ben bu an'i biliyorum..bu an'in tum gercekliği ,bana sevmeye ve sevilmeye ihtiyaç duyduğumu söylüyor .sezgilerimin bedelini yine bir hakikat arayışında ödeyerek , acıya sürüklenmek istemiyorum.
bu an'ı değerlendirmeyi istemelisin!
çünkü sana vaad ettigim sadece dolaysiz bir sekilde arzularimizi birbirimiz üstünde görünür hale getirmek ve bu gercekliği ikimiz için de bedelini ödemekten kortuğumuz bir anlamlılıktan çok , hatırlanabilir kılmak...
