arkana doğru baktığında göğüs kafesinde bir şeylerin sıkıştığını hissediyorsun. örneğin; ailecek yaptığın aktiviteler geliyor aklına. bir daha o yaşa dönüp o şeyleri tekrar edemeyeceğin gerçeği var. diğer taraftan sorumlulukların artıyor, arkadaş ortamında eğlenmek için yaptığın ve "meheheh deli la bu amuğa goyim" tadında karşılanan saçma sapan hareketler artık "mehehe" diye değil de "napıyo lan bu kocaman adam"a dönüşüyor. hayatın, düşüncelerin, hal ve hareketlerin, etrafındaki insanlar; kısmen de olsa değişiyor bu taşlar bir şekilde. ölenler oluyor, kaldığına lanet ediyorsun, ölsen, başkası da lanet edecek senin gibi kaldığı için.
insanın düşüncelerinin olgunluğa erişmeye, yeni yeni kızarmaya başlayan şeftali gibi olmaya başladığı bir yaştır. hem güzel hem kötü.
