başrollerinde sinemanın en baba aktörlerinden al pacino ve robert de niro'nun oyunculuk dersi verdiği bir yandan da o zamanlar(1995) genç plan val kilmer'ın da rolünün hakkını verdiği, gerek kurgusu, gerek karakterleriyle ve diyaloglarıyla bütün olarak mükemmel olan filmdir.
ilk izleyişimde basit bir suç filmi geliyordu ama sonraki izleyişimlerimde suç filmi nasıl yapılır sorusunun cevabını buldum.
--spoiler--
aynı zamanda sinema tarihinin en mükemmel çatışma sahnesine sahip filmidir.
çatışma sahnesinde ve öncesi banka soygununda çalmaya başlayan force maker ile tam bir başyapıt sahnesinin yer aldığı film. brian eno güzel iş çıkarmış.
çatışma sahnesinden ve banka soygunundan önce de robert de niro ve al pacino'nun karşılıklı oturduğu meşhur bir restaurant sahnesi de vardır. o sahneye dikkatlice baktığınız da polis rolündeki al pacino'nun ellerinin masada olduğunu ve azılı soyguncu robert de niro'nun da ellerinin masanın altında olduğunu fark edersiniz.
muhteşem bir yönetmenliğin ürünü.
filmin içindeki diyaloglara da değinmek de fayda var. şayet böyle bir filmin diyaloglarının da mükemmel olması gerekiyor ki öyle...
özellikle restaurant sahnesinde al pacino(vincent hanna) ve robert de niro'nun(neil mccauley) karşılıklı konuşmaları...
Vincent Hanna: My life's a disaster zone. I got a stepdaughter so fucked up because her real father's this large-type asshole. I got a wife, we're passing each other on the down-slope of a marriage - my third - because I spend all my time chasing guys like you around the block. That's my life.
Neil McCauley: A guy told me one time, "Don't let yourself get attached to anything you are not willing to walk out on in 30 seconds flat if you feel the heat around the corner." Now, if you're on me and you gotta move when I move, how do you expect to keep a... a marriage?
-----------
Vincent Hanna: So you never wanted a regular type life? Neil McCauley: What the fuck is that? Barbeques and ballgames?
-----------
