her ayrılık sonrası biraz daha akıllanıyoruz, adam oluyoruz belki. adımımızı daha dikkatli atıyoruz. sevginin kucağına atmak varken kendimizi hep geri çekiyoruz. ya yine canım yanarsa? bencilleşiyoruz. canımız yanmıyor belki ama can yakıyoruz. bile bile, canımızdan can gide gide, sevdiğimizi bile bile. ihanet ediyoruz sevgilere. en önemlisi kendimize. aşk sıcaktır. dokunsam yanarım diyebiliyoruz ayrılık sonrası. etrafımızı hendeklerle donatıyoruz, ruhumuzu tel örgülerle kaplıyoruz. kimse dokunmasın, ulaşmasın istiyoruz. her aşkta, her ayrılıkta biraz daha karışıyoruz. karıştıkça akıllanıyoruz. dikenli tellerimizi sökmek isterken kanıyoruz. ama bir şekilde akıllanıyoruz. sevgiden uzak kalacağımızı bile bile hapsolmayı seçiyoruz. sırf yeniden kanamamak için. seviyoruz ama ayrılıyoruz. hayal etmekten korkuyoruz. seviyoruz ama söyleyemiyoruz. seviyoruz ama ayrılıyoruz. kolayı seçiyoruz ama kanamıyoruz. içimizde çırpınan kuşu öldürüyoruz ama ölüden farksız yaşıyoruz. kanamıyoruz akıllanıyoruz.
