Tanrıya inanmamanın rasyonalitesi yüz üzerinden sıfırdır. kendisinde olan aklı, iradeyi ve şuuru evrende yoksa sayan ateist ve agnostiklerin evrenin aklını, iradesini, şuurunu sorgulaması saçmalığıdır.
nasıl oluyor da bir varlık kendisinde var olmayan bir özelliği kendi içinde var ettiği varlıkta meydana getirebiliyor? bunu nasıl aklınız alıyor? bakın tanrı ile evreni ayırıyor veya bir tutuyor değilim. ikisi de aynı kapıya çıkıyor bir şekilde; o da tanrının varlığı. ama kalkıp da bütün bir evrenin tarihini, süreçlerini, nasıllığını anlayıp kavrayıp sonra bunu ciltlerce yazıp, kitaplar basıp, düşünce platformlarında tartışabilecek seviyede kendinizi görüyorsunuz, yani kendinizde tüm bunların farkına varabilecek bir idrakin bir aklın bir şuurun ve hepsinden önemlisi bir iradenin varlığını kabul ediyorsunuz ama içinde var olduğunuz, evrenin-tanrının bir aklının, şuurunun, idrakinin olmadığını hatta daha önemlisi bir iradesinin olmadığını yani sizi bilinçli bir şekilde isteyerek var etmediğini iddia ediyorsunuz. kusura bakmayın ama kendi beyin hücreleriniz sizin beyninizin düşündüğü şeye gülmüyorsa ben de daha bir şey demiyorum. aynen öyle. kendi hücreleriniz, sizin varlığınıza niçin inanmıyor? evrendeki maddelerden(insanın kendisi de bu maddelere dahil) hareketle evren hakkında konuşanlar. bunu bir sorgulayın.
