Gerçeği Görüp Bildikten Sonra Her Faniye Sırt Çevirmek..
Ebediyyen Ebedi Nağmeyi Terennüm Etme Azmi içinde Olmak ve Yakin Gelip Çatıncaya Kadar Her işkenceye Katlanmak… işte Sabır Yokuşu..
En Sarp Sabır Yokuşu içimizdedir. Nefsimizin Terennüm Ettiği Nağmelere Kulak Tıkamak...
Ondan Gelen isteklere Kıymet Vermemektir. Nefis Günde Bin Defa Önümüze Zehirli Ballardan Sofralar Sürerken... Cemiyet içimize isyan Tohumları Saçarken ve Şeytan Her Köşebaşında Yolumuzda Pusu Kurmuş Beklerken...
Yol ve Yön Değiştirmemek ve Mutlu Sona Doğru Emin ve Kararlı Adımlarla Yürümektir. Gözün Görüşüne... Dilin Söyleyişine...
Kulağın Duyuşuna Bir Ölçü Tayin Etmek... Daha Doğrusu Tayin Edilen Ölçü Çerçevesinde Bir Sınır Çizmektir. Binbir Çirkefin içinde Sabredebilmek ve Kurtuluşa Doğru Azimle Didinmek En Büyük Yokuştur. Ve iman Aştığı Bu Yokuşlara Göre Kıymet Kazanır. En Büyük insan En Sarp Yokuşları Aşmıştır...
Aşılmazları Aşmış ve Akılların Anlamaktan Aciz Kaldığı makamlara Ulaşmışken...
