Yil 2007. ingiltere'de bir yaz geciriyorum. Nereye donsem bir engelli. Kaldirimlarda hep akulu arabalar. Otobusler geliyor kaldirimin kenarina, fisss diye iniyor 30cm asagiya ve bu akulu arabalar biniyor otobuse. Butun cok katli yerlerde buyuk asansorler kullanimina sunuluyor engelli insanlarin. O zaman demistim ki "ulan ne cok engelli var bu ulkede." Sonra turkiye'ye geldim ve bu engelli olayini bi arastirayim dedim. Bi de ne goreyim: turkiye'deki engelli sayisi oldukca fazla ingiltere'den. Ama evden cikamiyorlar. Cunku ne akulu arabalari var ne de disari cikmak icin bir nedenleri.
Bazi arkadaslar neden yattiklari yerden maas alsinlar demis. Kismen haklilar ama buyuk olcude haksizlar. Bence bu insanlara sadece maas vermek yerine, oncelikle is verilmeli. Cagri merkezlerinde, hastanelerde kayit islemlerinde vs yerlerde vucutlarini yormadan calisabilecekleri isler. Tabi bu isyerlerine gidebilmeleri icin oncelikle gerekli yollar, asansorler, tuvaletler vs saglanmis olmali.
Tum bunlar yapildiktan sonra yani tum altyapi saglandiktan sonra bu kisilere de devlet ve ozel sektor tarafindan yeterli is imkanlari pozitif ayrimcilikla saglandiktan sonra calismayip devletten para almaya calisirsa evet o "maas almasinci" arkadaslar haklidir. Ama gelin gorun ki sartlar saglanmamis ve bu insanlarinda "insan gibi" yasayabilmesi icin belli bir maddi gelire ihtiyaclari var. Bu yuzden sartlar saglanana kadar engelli insanlarin maas almasi dogru olandir.