Allah erkeği erkeğe muhtaç etmesin beyler. Cidden erkeğin erkeğe muhtaç olması çok farklı oluyor. Kızın eniştesitle ortak işler peşindeydik, dış ortamda birbirimize epey de ısındık. Dertleştik ettik derken benim kütüphanede kaldığımı öğrendi. Manyak mısın gel bizde kal ağzı yaptı, sevdiğim de aynı evde, beşiktaş gibi güzel bir semt. Hayır demedim.
Hayatının son bir yılında istanbul üniversitesinin kütüphanesinde,sandalyeleri birleştirerek uyumuş biri olarak ağzımdan o hayır sözü çıkmalıydı. Ama bedenen çok yorgundum, inanın o bir senede beş sene yaş aldı bu vücut. Enişte beyler de kafa adam gibi geldi ilk başlarda. Fakat öyle olmadı sonrasında.
Detaylarını uzun uzun inanın yazasım yok. Ama siz siz olun gururunuzdan bir kırıntı dahi sunmayın kimseye. Zerre minnet etmeyin. Zerrece de güvenmeyin elaleme. Bakın benim yaşım henüz 21, hukuk son sınıf öğrencisi olacağım, ilk yıllarda başıma gelenlerden ötürü okulumda sosyal çevre yapamadım. Şimdi de ev arkadaşı bulmakta zorluk çekiyorum haliyle. Bir umut deyip şunları yazmak isterim ; son senemin ciddiyetini benimle beraber kaldırabilecek, alkole sigaraya burun kıvırmayan bir arkadaş varsa bana ulaşsın. Sevgililik sorun değil, benim de sevgilim var. Bu işler karşılıklı saygı işidir, yeri gelir ben çıkarım yeri gelir sen çıkarsın. Maddi durumum da öyle aman aman iyi değil, şu an iki kişiyiz ve diğer eleman bizden küçük olacak. Problem çıkarma gibi bir lüksü zaten olmayacak.
Kardeş ben de ev meselelerinden kaç yıldır muzdaribim şu garip istanbulda, gel bakınalım beraber diyebilecek bir adam varsa ilgilerine bu itirafı sunuyorum