cibran, gezgin adlı eserinde* bu konuyu güzel bir hikayeyle irdelemiştir. şimdi hepsini yazamam fekat şuna benzer bir diyalog içeriyordu:
-neden düştün buraya?
+annem, babam, kardeşlerim hep farklı hayallere sahipti, hepsi benim başka biri olmamı istiyordu. burada kafam rahat. peki ya siz?
-ben sadece ziyaretçiyim.
+ha sizde şu duvarların ardındaki tımarhanedensiniz yani.
