Kız harbi güzeldi, annesi göçmen babası kürt. güzelliği annesi, tavırları babasıydı (ailesini gördüm). Kaba hareketleri vardı ( kısaca Kro) ama aldırıyor da değildim.
Velhasıl artık içim içimi yiyor git konuş diye kızlarla rahat iletişim kurabilen bir yapım da yok, kalbim Harmandalı oynuyor. Gittim merhaba merbaba bana bakıyor. birden karşısına tanımadığı birinin çıkmasına şaşırmış, ne istiyorsun git edasıyla.
Neyse bayadır görüyorum seni tanışmak istedim ben cocomuyo dedim. ismini söyledi tokalaştık, otur istersen dedi hemencecik atladım tabii. Konu konuyu açtı baya muhabbet ettik bir süre sonra müsaade istedim ( havalı olacağım ya arkadaş öyle demişti). Ertesi gün aynı yerde iki arkadaşıyla muhabbet ediyor ben de bizim çocuklarlayım. Yanındaki kızlara bir ara gözleriyle beni göstedi ( anlayacağınız hayvan gibi kıza dalmış gözlerim) beni işaret ettikten sonra bir güldüler sonra kızlar uçtu gitti, herhalde benim çekindiğimi anladı kızlar öyle gittiler. Arkadaşlar da gerdek dayağı atarcasına sırtıma vura vura söz konusu insanın yanına gitmem konusunda beni habire gaza getiriyorlar. Gittim yanına merhaba x nasılsın dedim sorma ya biraz kötüyüm deyince ne oldu neyin var diye soruverdim. Ağabeyini bıçaklamışlar baya konuştuk teselli etmeye çalıştım uzunca süre. Artık gün geçtikçe daha samimi oluyorduk, samimi oldukça daha fazla görüşüyorduk. -Ulan her şey çok güzel gidiyor- hani dedim ya gün geçtikçe daha samimi oluyoruz, artık sırlarımızı dahi paylaşıyorduk birbirimizle meğer pkk sempatizanı bir komünistmiş bu, o an anladım her şeyi tabii. inanılmaz bir sürede o güne kadar hissettiğim tüm duygular yok olmuştu, saçma bir bahaneyle görüşmeyi kestim onunla.
