bazen cevaplanması en zor sorudur. ne yaptığın bellidir; lakin, anlatması güçtür. başın öne eğilir; bir şeyler gevelersin. işte o zamanlarda her "ne yapıyorsun" sorusu insana batar. kaçmak ister. yolda göz göze gelinen tanıdık bir kişinin bu soruyu sormasına fırsat vermemek için çaba gösterilir; hızlanıp oradan uzaklaşılır. çünkü, sadece "iyiyim, ya sen" cevabı yeterli olmayacaktır. soru, esas mevzuya gelesiye kadar belki başına "eee" gibi seslenmeler de eklenerek yinelenecektir.
bu soruyu kendisine sorabilen insan kaçamaz. o an cevaplamasa bile bilir ki bu soru cevaplanana kadar zihninde hep duracaktır. sorunun altında daha çok ezilir. insan, savunmasız kalacak kadar tüm çıplaklığıyla kendisi ile baş başa kalmıştır.
