Kimsesiz gibi olmak. Her işimi kendim halletmem, ailemin sorunlarımı bile son dakikaya kadar bilmemeleri, üç yılda evime beş kere gelmemiş olmaları, kep törenime bile yalvar yakar gelmeleri.
Bir yaşlıdan "kızım senin ailen yok mu?" Sorusunu duymamla dağıldım be. Var dedim ama kaldırım taşlarına kadar yok diye bağırdı her şey.
