bu sabah saat 08:12'de "evka-3" yönünden "fahrettin altay" yönüne hareket eden izmir metro'nun, 4.durağı olan bölge istasyonunda meydana gelen rezalettir.
sabah sabah tüm enerjimle evka-3 istasyonunda bindiğim metroda, kendime güzel de bir yer kapmıştım ilk istasyon olduğu için. velhasıl kelam "bölge" istasyonuna geldiğimizde her yer tıklım tıklım olduğu için, o istasyonda binen ve ayakta duran teyzeye acıdım yer verme gafletinde bulundum. vermez olaydım sözlük. ben yazık sabahın köründe ayakta kalmasın gelsin otursun diye yerimi veriyorum, teyze teşekkür edip oturmak yerine kızını oturtuyor oraya. kızı da 17-18 yaşlarında tiki bir tip. "yeeağğ anne yeaağğğ" diyen tiplerden. her neyse baktım kızını oturttu oraya, "teyzecim ben, sen ayakta kalma diye verdim yerimi, sen kızını oturtuyorsun" dedim. demez olaydım; ukalalığım mı kalmadı, laubaliliğim mi kalmadı, saygısızlığım mı kalmadı, teyze resmen rezil rüsva etti beni. aynı havayı teneffüs ettiğimiz abiler sağolsunlar beni desteklediler gerçi ama yine de canım sıkıldı.
kendimi savunmaya çalışıyorum "sus terbiyesiz seni, ailen terbiye vermemiş sana diyor."
eve biraz önce girdim, sabahtan beri teyzenin o bağırışları, çağırışları aklıma geliyor. iyilikten maraz doğar sözünü bir kere daha doğruladı teyze sağolsun, ya da sağ olmasın. benden uzak olsun.
bu da böyle bir anımdır.
not: siz siz olun kemalist teyzelerden uzak durun.
