Bizim kolejdeki yatakhane daha korkunç anlar yaşatıyordu, fırtınalı havalarda sürekli çarpan bozuk kapılar, sürekli yanıp sönen bozuk ampuller, her yerde oynaşan gölgeler, 700 kişilik binada titreyen 100 tane can, bitmek tükenmek bilmeyen merdivenler, karanlıkların aydınlığı emdiği koridorlar...
