yoktur, en azından şimdiki gidişat onu gösteriyor.
dış görünüş, maddiyat, karakter uygunluğu, zevklerin uyuşması vs böyle şeyleri takmadan aşık olmak zordur. hoş bu aşk değildir zaten, çünkü planlı aşık olunmaz. bu çıkar ilişkisidir, "karşı taraftan ne alabilirim nasıl mutlu eder beni" gibi düşüncelerin dolaştığı bi kalp asla aşık olmaz. zamanla sever sadece, uygun olduğunu düşünür ve sever. ama aşk öyle mi? onun seni mutlu etmesini beklemezsin, bu yüzden çoğu kişi aşkın acı verdiğini söyler.
ilk gördüğünde anlarsın o olduğunu, her şey ağır çekim hareket eder kulağına bi müzik sesi gelir. saçlar hafiften uçuşmaya başlar, kalbin sanki yüz metre koşmuşsun gibi ağzında çarpar, gözlerin tek bir noktaya dikilir. bunlar dizi ve filmlerden aşina olduğumuz ama hiç yaşamadığımız/görmediğimiz şeyler. derler ki hayatının aşkını görünce filmden bir kesit yaşıyormuşsun gibi olur o an, yani daha yaşamamamız normal. çünkü daha öyle birine bir çoğumuz rastlamadı, rastlayacağını da sanmıyorum. böyle şeyler on kişiden yalnızca birinin başına geliyor, o bir kişi olma ihtimalimiz çok düşük malesef.
şimdiye kadar hiç aşık olmadım, zaten çok yaşım yok ama insana duyulan aşk konusunda sıkıntılarım var. güneşe, doğaya duyduğum aşk, bir insana duyduğum sevgiden daha fazla.
