Ayakta duran incecik bacakları günün yorgunluğunu taşıyor üzerinde her halinden belli. Fakat mutlu olmaya doyamayan kalbi yansıyor yüzüne. En çok da gözlerine. Başının arkasından vuran güneş dahi yetmiyor gözlerinin ışığını söndürmeye. O baktıkça insanın içi kıpır kıpır oluyor. Ve dudaklarından çıkan iki üç cümlede söylediği şu kelime; "...sevgilim". insanın kalbini sökmeye yetecek kelime işte. Ve tutulan elleri her geçen saniye daha da sıkmaya devam ediyor, hiç mi hiç bırakmamak için.
