ateizmin kendi içindeki çelişkileri bilemem de, ateistlerin kendileriyle çeliştikleri kesindir. madem bu dünyadan başka bir yaşama inanmıyorsun, o zaman sabahtan akşama kadar gününü gün etsene, hele evlenip aile kurmak, iş bulup çalışmak sence ızdırap değil mi? en kısa yoldan nerde, nasıl zevk ve keyif alırım diye düşünmen gerekmez mi?
daha doğrusu bizim inancımızdaki şeytanın dediği hiç bir şeyi yapmıyor olman, neredeyse aksini yapacak derecede olman büyük bir çelişki değil mi?
