yalnızım
Kararmış gecenin aydınlığı olan ay
Yansıyor kıyıdan benim içime kadar
Çekiyor gözümü karanlık derinlere
Vücudum ürperip soğuk sesli dalgalarda
Yalnızlıkta titriyorum
Ne bir yer, ne kimse hiçbir şey görünmüyor
Ilık bir canlı ses işitmek mümkün değil
Etrafımda boşluk, tutunacak bir yeri yok
Oturduğum kum bile benden kaçmak istiyor
Yalnızlıkta titriyorum
