ev arkadaşının dağınık ve pis olması , evde kendi yaşıyormuş gibi davranmasından dolayı ve artık daha düzenli ve kendi huzurum için yapmak istediğim eylemdir.
beraber yaşamaya başlayalı 1 yıl oldu ama bu bir yıl boyunca evde yaşadığımı kabullenemedim. öğrenci evi standartlarında bir evde kalıyoruz iyi bir muhitte ama yakın zamanda 2 yıldır köpek gibi çalıştığımı farkettim. istanbulun muhtelif semtlerinde tek başıma kirasını karşılayacağım daireler var neyse ki o yüzden artık kendi ruh sağlığım ve zevklerim için bugün kredi talebinde bulundum. bu eve çıkarken gerekli olacak ilk kısım masraflar ve alınacak bir kaç eşyayı karşılayacak bir para olması ve ödemesinin nispeten daha rahat olmasından dolayı içimi rahatlatıyor.
beraber evi paylaştığım insan aynı işyerinden ve yüz yüze bakacağım bir insan olacak bu nedenle evden ayrılma kararını ona söylerken hayal kırıklığı yaşayacağını düşünüyorum. Bu yüzden bir kaç bahaneye ihtiyacım olacak.
aklıma gelen ilk bahane işe daha yakın bir yerde ev tutmak ve düzenli yaşamak. aslında bu bahane değil gerçek ama malum ayrılık konuşmasında bu durum bahane gibi sunulacak.
maddi olarak benim hayatımda değişen bir şey yok gibi duruyor. kira artıyor kağıt üzerinde ama bu evde mutfağın rezaletinden kaynaklanan evde yemek yiyeme durumuyla bunu eşlemek mümkün duruyor.
işin kısası böyle bir durumda nasıl tepki verilir ? Olması gereken nedir dediğim gereklilik listesidir.
edit: ev çocuğun kurduğu bir ev.çoğu eşya onun o yüzden gidecek biri varsa bu ben olmalıyım ki zaten taşınmak istiyorum. Ev beşiktaş'da olduğu için alınamıyor. tek başına kira ödenemiyor. O yüzden en azından yerime birini bulmam gerek diye düşünüyorum. bu benim derdim olmasa bile en azından yardımcı olmak istiyorum.
