cine5'de oynadigi zamanlar izledigim, hos bi ögleden sonrasi gecirmek icin izlenmeye deger bi film. ama konudan daha cok benim aklimdan yillardir cikmayan bi sahne vardir ki bu filmde cok severim daha dogrusu kiskanirim.
travolta'nin sevgilisi günesli bi ögleden sonra evin bi kösesinde onu sakal trasi eder. dikkatimi cok cekmisti. yasamak istedigim duygularin en basinda gelenlerden biri oldugunu o anda anlamistim. valla billa kiskanmistim travolta'yi. sirf o sahne icin. kadin o kadar nazik, o kadar ince bi sekilde sakallarini kesiyordu ki, travolta'nin yüzünde söyle bi ifade olusuyor "allah'im noolur bitmesin bu an. burda böyle sabaha kadar onun ellerinden tras olabilirim". sonra yüzünü yikamasi ve havlu ile kurlamasi var ki kadin bu hareketleri öyle nazik mi derler artik neyse adi yapiyor ki kiskanmamak elde degil.
baslik olarak acilmaya kalkisilsa herhalde söyle olurdu;
sevdigin kadinin seni sakal trasi etmesi
ama ben filmin icine yazdim ne bilim. galiba istedigim gibi de anlatamadim bende biraktigi o tadi, izi ama denedim hic olmazsa.
hala ne zaman bu filmi tv'de görsem sirf o sahne icin izlerim.
galiba hayat denen bu sey kücük mutluluklarla daha bi cekilebilir hale geliyor.
