insan kültürel evriminin bir sonucu olarak sorgulamayı öğrendiği zaman tanrıyı icat etmeye başlamıştır. nereden geldiklerini sorgulamaya başladıklarında, bu bilincin nereden nasıl geldiğini düşünmeye başladıklarında cevap olarak en kolay yol olan tanrıyı bulmuşlardır.
Tanrı zaten insanın beyninde üreyen, gelişen bir insan icadıdır. insan ne zaman başını dara soksa, başına kötü bir şey olsa doğası gereği kendinde bir yerlere, birine sığınma gereği hissetmiştir. himayesi altında olduğu birini hissetmek istemiştir. insan doğası gereği kölelik ve birilerine itaat etme duygusuyla kaplanmıştır.
uzak insan ana atalarımız bir av bir meyve filan yakaladıklarında, bulduklarında onların kendilerine, bugün tanrı denilen şey tarafından yollandığına inanmışlar onların kendilerine bir hediyesi olarak görmüşlerdir. depremler, fırtınalar çıktığında ise tanrının onlara kızdıklarını düşünüp, tanrıya hediyeler sunma gereği duymuşlardır.
yani kısacası tanrı insanın sorgulamayı öğrenmesi sonucu ve birilerine tapınma içgüdüleri sonucu meydana gelen bir varlıktır.
