kılınan namazlar,tutulan oruçlar o kadar birilerinin tekeline girdi ki modern insanlarında dindar olabileceği unutuldu.neden 11 ayın sultanı kabul ediliyor bilmiyorum ama neye inanırsanız inanın dilerseniz krem peynire tapın ama hepimiz bir şeylere inanmalıyız şu hayatta.ister kitabı olan ya da olmayan dinlerin öğretileri ile hareket edin isterseniz modern kişisel gelişim ya da psikologların ışığında ilerleyin.hepimizin çeşitli nedenlerle kafamızı rahatlatmaya,dünyamızdan uzaklaşıp içimizi dinlemeye ihtiyacı var.özünde aç kalmak gibi görünen ramazan ayı,bende, aynı zamanda aç kalmış bir bedenle arınma, arınarak ayılma hissiyatı oluşturuyor.açın halinden anlamak,şükür,israfın gözlemi gibi hisler gün içerisinde sürekli karşılaştığımız olaylarla pekişiyor,gerçekten gelişmemi sağlıyor.birbirimize saygı duymak bu kadar zor değil.oruç tutmayanların da şikayet ederek tutulan orucun değerlendirmesini yapmaları biz insanların görevi değil ben öyle düşünüyorum en azından.tutmayan insanın da inançlarını sorgulamak,yadırgamaktan daha önemli işleri olmakı.herkes işine baksa her anlamda hayat çok daha kolay olacak.
